Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu – jak ustrzec się nieprawidłowej kontroli dostępu

Kontrola dostępu do danych (do funkcji zresztą też) jest często realizowana wyłącznie na poziomie GUI. Oznacza to, że funkcja generująca stronę sprawdza, do jakich danych użytkownik ma dostęp. W niektórych przypadkach takie rozwiązanie może być wystarczające, jednak typowym scenariuszem jest przygotowanie w ten sposób listy elementów (np. listy tytułów, listy użytkowników, listy rachunków bankowych), na których użytkownik może wykonywać różne operacje, w szczególności może zażądać wyświetlenia szczegółów dotyczących danego obiektu/elementu. Programiści często zakładają, że jedynymi zdarzeniami, jakie jest w stanie wygenerować użytkownik są te, które pozwala wygenerować mu strona. Oczekują więc, że jeśli wypisane zostaną obiekty o określonych identyfikatorach (te, do których użytkownik ma dostęp) ze strony użytkownika nie przyjdzie żądanie z identyfikatorem obiektu, który nie był dostępny na tej liście. A to oczywiście jest błędne założenie.

Z reguły każdy z rekordów w bazie danych ma swój unikalny identyfikator. "Aż się prosi", by wykorzystać go jako identyfikator w aplikacji internetowej. Nie zawsze jest to dobre rozwiązanie, choć nie zawsze wykorzystanie takiego identyfikatora jest błędem. Jeśli dla przykładu identyfikator ten określa artykuł, przy czym z założenia wszystkie artykuły są dostępne dla każdego użytkownika, to zagrożenie ujawnienia danych w wyniku manipulacji tym identyfikatorem w tym wypadku nie istnieje - wszystkie informacje są jawne, więc o jakim ujawnieniu można tu mówić? Z drugiej strony, gdy w aplikacji jest wielu użytkowników, używanie takich globalnych identyfikatorów może spowodować i często powoduje błędy kontroli dostępu.

 kontrola dostępu - http://genway.pl/